دات نت نیوک
Menu

جراحی ارتوپدی

امروزه آرتروسکوپی بهترین روش تشخیص و درمان در جراحی زانوست؛ به طوری که مطالعات نشان داده است، آرتروسکوپی یافته های بالینی را به بیش از ٩٠ درصد افزایش می دهد.

آرتروسکوپی یک درمان جراحی است که از دهه های پیش متداول شده و امروزه به توسط متخصصین ارتوپدی در موارد مختلفی از آن استفاده میشود. این روشی برای دیدن داخل مفصل است. Arthro به معنای مفصل و scopy به معنای دیدن است. در واقع یک آرتروسکوپ یک مفصل بین است. پزشک معالج با دیدن داخل مفصل میتواند بسیاری از بیماریهای آنرا تشخیص داده و میتواند اقدام به درمان جراحی بعضی از آنها از طریق آرتروسکوپ کند. در کل دنیا هر سال حدود چهار میلیون آرتروسکوپی زانو انجام میشود.

 
چه زمانی آرتروسکوپی لازم است؟
مفاصل مختلف ممکن است در گیر مشکلاتی شوند که شرایط خاص خود را داشته باشند، بنابر این برخی از این شرایط به گونه ای است که در انتخاب روش درمانی مربوطه، استفاده از آرتروسکوپ مناسبترین روش بوده و در برخی شرایط دیگر بهره گیری از روش های درمانی کم تهاجمی تر دیگری منطقی تر خواهد بود، لذا همیشه آرتروسکوپی مناسبترین فرایند درمانی نمی باشد ودر واقع این جراح است که می تواند تشخیص دهد که آیا بیماری مربوطه بهتر است توسط آرتروسکوپی انجام شود یا اینکه منطقی تر آن است که از روش کم تهاجمی دیگری استفاده گردد. هنوز هم گاهی اوقات جراحان از آرتروسکوپی بعنوان ابزار تشخیصی استفاده نموده و یا برخی مواقع تلفیقی از آرتروسکوپی و جراحی باز را باهم مورد استفاده قرار می دهند. آرتروسکوپی زانو برای درمان پارگی مینیسک، یکی از شایع ترین روشهای جراحی ارتوپدی است. زانو و شانه با بیش از چهار میلیون مورد آرتروسکوپی زانو و بیش از 4/1 میلیون مورد آرتروسکوپی شانه از شایع ترین بخشهایی هستند که سالیانه در سراسر جهان انجام می پذیرد. بیشتر مفاصل متوسط و بزرگ ، مانند زانوها و شانه ها ، می توانند با استفاده از روش آرتروسکوپیک درمان شوند.
نتیجه آرتروسکوپی چگونه خواهد بود؟
با توجه به اینکه برای انجام آرتروسکوپی ، برش جراحی کوچکی لازم است، این روش جراحی در مقایسه با جراحی باز مشابه آن از درد کمتری برخوردار است. آرتروسکوپی همچنین موجب میشود تا جراح با بهره گیری از ابزار جراحی، تکنیک ها و روش های ویژه و اختصاصی متعددی، به بررسی و مشاهده درون مفاصل بپردازد. در بسیاری از موارد، یک جراحی که سالها پیش بروش باز انجام شده است، می تواند بروش آرتروسکوپیک عمل شود و این در حالی است که همان نتیجه مطلوب را داشته و علاوه برآن بیمار از درد کمتری برخوردار بوده و زمان کمتری در بیمارستان بستری خواهد بود.

یکی از شایعترین آسیب های زانو، کشیدگی یا پارگی لیگامان متقاطع (صلیبی) قدامی (جلویی) است که معمولا در حین ورزش های پرتحرکی مثل فوتبال یا والیبال ایجاد میشود.

آناتومی زانو

زانو بزرگترین مفصل بدن است. این مفصل از کنار هم قرار گرفتن سه استخوان تشکیل شده است. قسمت پایینی استخوان ران ،قسمت بالایی استخوان ساق و استخوان کشکک. قسمت انتهای پایینی ران روی ساق حرکات لولایی دارد و کشکک در فرورفتگی شیار مانند پهنی که در جلوی انتهای پایینی ران قرار دارد میتواند به طرف بالا و پایین حرکت کند. مفصل زانو لیگامان های قوی دارد که استخوانها را به یکدیگر متصل میکند. این لیگامان ها مانع میشوند که استخوان های تشکیل دهنده مفصل در هر جهتی حرکت کنند.

به زبان دیگر وظیفه آنها اجازه و تسهیل حرکت استخوان ها فقط در جهت های خاص است. مهم ترین جهتی که لیگامان های زانو اجازه حرکت میدهند خم و راست شدن زانو است گرچه زانو در جهات دیگر هم حرکات خفیفی دارد. زانو چهار لیگامان مهم دارد که عبارتند از لیگامان متقاطع قدامی یا ACL لیگامان متقاطع خلفی یا PCL لیگامان کلترال داخلی یا MCL لیگامان کلترال خارجی یا LCL .

لیگامان های متقاطع در داخل زانو بصورت ضربدری در مقابل یکدیگر قرار گرفته اند بصورتیکه لیگامان متقاطع قدامی در جلوی لیگامان متقاطع خلفی است. وظیفه اصلی این لیگامان ها ممانعت از لغزیدن ساق به جلو و عقب نسبت به ران است. لیگامان متقاطع قدامی در وسط مفصل زانو و بصورت مایل قرار گرفته است و مانع از لغزیدن ساق به سمت جلو میشود. این لیگامان همچنین در حفظ پایداری چرخشی زانو موثر است.

رباط صلیبی قدامی چگونه آسیب میبیند؟
تقریبا نصف آسیب های لیگامان متقاطع قدامی همراه با آسیب به دیگر قسمت های زانو مثل آسیب به غضروف مفصل، مینیسک و دیگر لیگامان های زانو است. آسیب این لیگامان در 50 درصد موارد همراه با آسیب به منیسک، در 30 درصد موارد همراه با آسیب به غضروف مفصلی و در 30 درصد موارد همراه با آسیب به لیگامان های جانبی یا کلترال زانو است.
آسیب لیگامان صلیبی قدامی زانو ممکن است بصورت فقط یک کشیدگی باشد و یا ممکن است لیگامان دچار پارگی ناقص یا پارگی کامل شود. اکثر آسیب های این لیگامان بصورت پارگی کامل است. لیگامان متقاطع قدامی با مکانیسم های متفاوتی پاره میشود. تغییر ناگهانی وضعیت تنه روی زانو، ایستادن ناگهانی در حین دویدن، جهیدن و رسیدن مجدد به زمین در وضعیت نامناسب و ضربه مستقیم مثل تکل در فوتبال همگی میتوانند علل ایجاد اسیب در این لیگامان باشند. وارد شدن ضربه شدید از جلو به پایین ران میتواند موجب پارگی رباط متقاطع قدامی شود.
محل پارگی رباط ممکن است در محل اتصال آن به استخوان های ران یا درشت نی بوده و یا در وسط تاندون ایجاد شود. گاهی اوقات وقتی رباط صلیبی تحت کشش زیادی قرار میگیرد ممکن است بجای پاره شدن تکه ای از استخوان را در محل چسبیدن به ران یا درشت نی از این استخوان ها جدا کرده و پارگی خود را بدین صورت نشان دهد.

علائم بالینی پارگی رباط صلیبی قدامی
در موقع پارگی یک صدای ناگهانی مثل پاره شدن چیزی در زانو احساس میشود و شخص ممکن است احساس کند زانویش از زیر تنه اش در میرود و ناپایدار شده است. بعد از آن درد شدید همراه با ایجاد تورم در 24 ساعت اول بعد از پارگی و کاهش دامنه حرکت زانو ایجاد میشود. در بسیاری اوقات بدنبال پاره شدن رباط، خون زیادی در داخل مفصل زانو جمع میشود که به آن همارتروز Hemarthrosis میگویند.
در صورتیکه بیمار درمان مناسبی را انجام ندهد معمولا درد و تورم و محدودیت حرکتی بعد از چند هفته یا چند ماه خودبخود خوب میشود ولی به علت پاره ماندن رباط، زانو ناپایدار خواهد شد و بیمار هر چند وقت یکبار دچار پیچ خوردگی زانو شده و بدنبال آن زانو متورم و دردناک میشود.
اگر بیمار به این علائم بی توجه باشد و همچنان به ورزش ادامه دهد به علت ناپایداری زانو، دیگر بافت های زانو بخصوص منیسک ها در معرض جدی آسیب قرار میگیرند.

تشخیص آسیب لیگامان متقاطع قدامی
مهمترین راه های تشخیص این آسیب توسط پزشک اطلاعاتی است که وی از علائم بیمار و نحوه ایجاد آسیب میگیرد و معاینه ایست که وی از زانوی بیمار بعمل میاورد. با این حال روش های تصویربرداری مانند رادیوگرافی ساده و ام آر آی MRI هم میتواند به تشخیص این آسیب کمک کند.